Onze Joy is er niet meer…………….dag lieve, lieve meid!!!
Joy ( Midden ) 7-7-1999 / 16-4-2010
En ja, dan heb je vakantie en loop je heerlijk te wandelen en te genieten van je 3 Flatcoat meiden op het strand van Texel en dan ineens wordt Joy zo ziek dat ze 36 uur later na het maken van deze foto komt te overlijden. Onvoorstelbaar! Jeetje, wat doet dat pijn!!! Ik ben nu even erg verdrietig…….
Eindelijk de moed gevonden om de site te updaten…………..ook de pag. Memoriam is geupdate.
Joy 14-4-2010.
Op maandag 12 april vertrokken we naar Texel, lekker op tijd de boot vanuit Den helder en om 13.00 uur waren we al op Texel. Direct maar door naar het strand, zodat de meiden even lekker konden rennen. We hadden prachtig zonnig weer en ook dinsdag en woensdag was dit zo. Alle dagen heerlijk aan de wandel, we pasten ons schema de laatste tijd wel aan omdat Joy een dagje ouder werd. De woensdag voordat ze ziek werd was er niets met haar aan de hand. Zelfs s’ avonds in het bos had ze nog de grootste lol in het apporteren van een dummy. Ook haar eetlust was die avond prima! Donderdagochtend begon ze zich te melden met gedrentel door de kamer, ze gaf over en had diarree. S ‘ ochtends heb ik de meiden uitgelaten en toen had ze echt spuitpoep met een bloedspoortje erin. Dat bloed zat me toch niet lekker en ook vond ik haar zieker worden. Halverwege de middag konden we bij de DA terecht. Bij onderzoek was er niet echt alarm en er werd zowel door de DA als door ons gedacht aan een buikvirus. Spuit gekregen voor de misselijkheid en med. mee. De volgende dag zouden we naar huis en als het nog niet over was zou ik naar mijn eigen DA gaan. S’ avonds ging ze tot mijn grote opluchting weer drinken, jammer genoeg kwam dit er een paar uur later weer uit. Henk liet haar voor het naar bed gaan nog even naar buiten. Toen ging het mis en begon ze puur bloed te poepen, echt schrikken! Ook het lopen ging inenen moeizaam. De DA gebeld om langs te komen, in die 20 min. dat de DA onderweg was, ging ze snel achteruit en verloor daarbij veel rectaal bloed. Er was geen redden meer aan……………
Ik ben ontzettend dankbaar voor de vele foto’ s die we nog van haar hebben kunnen maken 1 dag voor haar overlijden!
Wij zijn erg verdrietig en zullen haar erg missen! Veel mensen hebben gereageerd door een mailtje, een bezoekje, een telefoontje, een kaartje, een bosje bloemen, een reactie op de site.
Geweldig, zo lief! Bedankt!
Henk en Elma.
