Door allerlei omstandigheden is het een tijdje stil geweest op de site. Veel zorg en zorgen gehad omtrent mijn vader. In zulke tijden heb je dan geen zin om de site bij houden…..
Inmiddels is mijn vader tot mijn grote verdriet overleden en is de grootste drukte rondom de afwikkeling bijna klaar.
Tijd om even stil te staan bij deze mijlpaal:
Onze Queen viert vandaag haar 10de verjaardag!!!
Ze is een paar keer flink ziek geweest. De baarmoeder is er uit ivm een baarmoederonsteking. Daarna werd door een echo ontdekt dat ze een erg grote tumor in de milt had. Deze bleek goedaardig en zat aan de milt vast, dus volgde een operatie waarbij haar milt verwijderd werd. In begin van dit jaar werd ze van het ene op het andere moment niet goed, ze kon niet meer lopen en was acuut blind. Ze bleek het Geriatrisch Vestibulair Syndroom te hebben. Het was erop of eronder…….Wat een schrik! Sommige honden herstellen niet, sommigen gedeeltelijk of soms herstellen ze helemaal. Queen is gelukkig helemaal hersteld en ook heeft ze haar zicht terug. Met de wandelingen loopt ze nog prima mee, alleen is ze wat rustiger dan vroeger.
Vandaag even een foto van onze jarige gemaakt.
Alle broertjes en zusjes gefeliciteerd met jullie 10de verjaardag en nog vele jaren!
Jammer genoeg zijn Zoë, Troy en Spetter er niet meer bij. Voor deze baasjes heel veel sterkte!
Gefeliciteerd aan alle zussen en broers van Donna.Alweer 10 jaar!!! We genieten elke dag van haar en ze heeft sinds een half jaar een vriend erbij Lars een goldendoodle nu 2.5 jaar. Dit gaat zo goed samen zo mooi om ook hier van te kunnen genieten. Ze is er zelfs wat vrolijker door geworden .Donna kan nog heerlijk mee wandelen en is nog steeds gek op eten, apport zoeken en lekker samen met Lars in de tuin scharrelen. Ik heb het slechte nieuws van Spetter en Troy gelezen wat zal dat een verlies zijn. Sterkte ermee. Knuffel van Donna en groetjes Familie Tinge.
Wat leuk Gea een vriendje voor Donna erbij!
Jeetje Elma & Henk, gecondoleerd met het verlies van je (schoon) vader.
En wat een toestanden met Queen, zeg. Wat heftig allemaal.
Op de dag dat mijn ventje 10 jaar zou zijn geworden heb ik een afdruk van zijn poot op mijn hart laten tatoeëren….. zo is hij elke dag bij me.
De pijn van het verlies is nog steeds vreselijk groot.
Dank je Jacqueline!
Ach wat mooi heb je dat gedaan en ook nog op zijn geboortedag.
Tja, die pijn gaat zo maar niet over, maar eens komt het wel weer goed en zal je met een glimlach aan hem terug denken….
Nogmaals sterkte!!! Knuffel van ons.